HISTORIA BUTÓW KOWBOJSKICH

HISTORIA BUTÓW KOWBOJSKICH

 Ludzie, którzy po wojnie secesyjnej udali się na zachód, zajęli się wypasem bydła i pracą na rancho.

Okazało się, że potrzebują odpowiedniego obuwia. Buty Wellington noszone podczas wojny po prostu nie nadawały się do długich godzin jazdy na koniu.

 Buty Wellington

Pierwsze buty noszone przez kowbojów były wykonane na zamówienie przez lokalnych właścicieli sklepów . Musiały mieć wysokie obcasy typu kubańskiego, które zapobiegały wypełnieniu buta wodą i błotem. Kowbojki miały zaokrąglony nosek, który ułatwiał wsunięcie stopy w strzemię, gładka podeszwa pozwoliła butowi zsunąć się podczas zsiadania. Wysoka cholewka, wykonana z twardej skóry, chroniła kostkę przed ocieraniem się skóry strzemion.

Z czasem, kowboje prosili wytwórców obuwia o dekoracyjne przeszycia i wycięcia na wysokich cholewkach, zaczęto również produkować kowbojki z różnych rodzajów skór.

W latach 40-tych XX wieku, kiedy era kowboja wygasła, Hollywood wskrzesił buty kowbojskie w swoich produkcjach filmowych i rozpowszechnił je na całym świecie. Wtedy kowbojki stały się czymś więcej niż butami roboczymi.

Współczesne kowbojki wykonywane są nie tylko ze skóry bydlęcej ale również ze skór egzotycznych zwierząt takich jak płaszczka, słoń, aligator, pyton, struś. Kowbojki przybierają różną formę, mogą mieć spiczaste, okrągłe lub kwadratowe noski. Obcasy wykonane ze skóry lub drewna. Cholewki różnokolorowe, czasem ręcznie wyszywane itp.

   
                      STRUŚ                                PŁASZCZKA                         ALIGATOR                            PYTON

Na potrzeby RODEO, gdzie kowboje nie tylko siedzą na koniu, ale często muszą biegać za cielakami, powstały buty ROPER. Są to kowbojki z szerokim, niskim obcasem i krótką cholewką.